RACE Negros Occidental Tour Day 4

as with the day 3 album, yung ibang mga pics sa album na ito ay hango sa mga albums nina Lanie, Terence, Jhen, Tin and Cher. again, nagpapasalamat ako sa inyo for your shared photos dito kasi mas kumpleto ang kuwento ng album na ito =).

ayaw ko mang matapos ang napakasayang bakasyong ito, sadly, ito na ang last day. paggising sa umaga, diretso na kami sa lobby para mag-almusal. tutal huling araw na, nagpa-luto na ako kay manong chef ng omelette para maiba naman. may nakita pa kaming naiwang videocam sa likod ng couch na inupuan namin habang kumakain. we decided na i-report ito sa hotel personnel para naman maibalik sa may-ari kung sakali. matapos ang breakfast, almost immediately ay tinawagan ako ni mayor – at gaya ng pinapangamba ko nung umagang iyon, nagsigawan kami sa loob ng conference room – inungkat pa niya yung adobong pusit na kinain ko nung nakaraang gabi. ayun, may mantsa pa tuloy yung kubeta kahit naka-ilang flush na ako. putang-ina mo mayor, ayheytchu!!! pero ganunpaman, hindi ikaw ang sisira ng araw ko. matapos mag-ayos ng kanya-kanyang mga gamit para sa pagbalik ng Manila sa hapon, nagkita-kita ulit ang mga participants sa lobby ng hotel at hindi nagtagal ay nagbiyahe na kami patungo sa Mambukal Resort.

pagdating sa Mambukal, nag-photoshoot na ang mga tao – kanya-kanyang pose sa may sign ng Mambukal Resort, at yung iba nga ay nagpakuha pa ng picture na kasama “Ang (medyo naging kontrobersyal na) Banner” – hindi ko na ikukuwento dahil ang importante, masaya ang araw na ito sa pangkalahatan =). pagkatapos ng photo-ops, nag-park lang ng sasakyan sina King at Abet, at pagkatapos ay humanap na kami ng puwesto sa resort kung saan kami maglu-lunch pagbalik galing sa iba’t ibang falls na pupuntahan namin. habang naglalakad, napansin namin ang mga puno kung saan nagpapahinga ang iba’t ibang klase ng fruit bats – kung hindi ako nagkakamali ay Flying Foxes ang ilan sa mga iyon. sinubukan kong kunan ng picture ang mga paniki, pero limitado ang range ng paltik ko, kaya limitado rin ang mga larawang nakuha ko. matapos makapili ng puwesto sa may ilog, may konti pang mga photo-ops ang Green Team, ang Blue Team, at ang “Mambukal Hot Babes” (si Terence ang nag-coin ng term na ito) with their Mambukal Hot Babes Masahista Services. afterwards ay nag-hike na kami patungo sa mga falls, kasama ang aming “misguided tour guide” na sinabing sandali / malapit lang daw ang lalakarin. hindi ko alam na medyo hihingalin din pala ako sa paglalakad – kaya naman in between “hingal sessions” ay nag-picture taking pa kami – para masaya pa rin, di ba?

matapos naming marating ang magandang spot kung saan maraming mga kabataan ang nagda-dive, nagpahinga muna kami at nagsi-inom ng kanya-kanyang tubig, energy drinks, at iba pa. dito sa may ilog na ito kami medyo nagtagal dahil sa pag-photo-ops at pagpapahinga. ako naman ay nag-concentrate sa pagsipat sa mga tao at pagkuha ng mga larawan nila – yung iba ay staged, at yung iba naman ay candid. natuwa ako kasi mukhang enjoy na enjoy naman ang bawat isa sa amin, bagama’t mga hinihingal at pawisan – at siyempre, napawi ang pagod ko sa ngiti ng mga “modelo” na nahagip (at nagpa-hagip) sa paltik kong camera. ang isang highlight sa puwestong iyon ay ang pag-dive ni Terence sa ilog – na palagay ko ay nai-dokumento ng halos lahat ng may camera nung mga sandaling iyon. matindi talaga itong si ka-barangay, atapang a tao talaga. ilang sandali pa ay nagpatuloy na kami sa paglalakad at tinungo ang iba pang falls sa bandang ibaba ng puwestong iyon.

nang marating namin ang kasunod na falls, medyo malilim ang ilang spots doon kaya it was a welcome relief sa tumataas nang araw. dito ay medyo may mga naawa sa akin at kinunan ako ng pictures, hehe. salamat ulit sa inyo, mga kaibigan. patuloy kami sa pagbaba, pagkuha ng pics, at pagpapakuha ng pics hanggang marating ang parte ng gubat kung saan andun ang hanging bridge. kumuha lang ako ng ilan pang larawan bago ko napagpasyahang maghintay na lamang doon sa isang kiosk kasama ang iba pang kasamahan. hindi na lang ako umakyat sa hanging bridge kasi baka ma-patid siya sa katabaan ko, hehehe…

nauna ang ilan sa amin bumaba, siguro dahil mga gutom na rin. naghintay ako sandali sa may tulay at nang makita kong bumaba na rin ang iba pang ka-tropa, dumiretso na kami sa puwesto namin para tsumibog. grabe, as usual, SOBRANG SARAP NG LUNCH namin – inihaw na liempo, pusit, chicken inasal, sinigang na baboy at Coke na may yelo. ang sarap talagang kumain, at hindi ko na inisip yang si mayor kung tumawag man siya dahil halos lahat nung ulam eh mga paborito ko – besides, may CR naman kaya walang problema. eksakto rin ang pagbaba namin dahil ilang sandali lang pagka-silong namin para sa tanghalian ay bumuhos ang medyo malakas na ulan – swerte pa rin talaga kami. bumawi ako sa pag-inom ng Coke, as in dighay-cola na ako pagkatapos. nang maka-baba na ang aking kinain, kinuha ko na yung mga bihisan ko sa sasakyan para makapag-wash up na. malakas ang tubig sa banyo, kaya walang problema – yun nga lang ay di muna ako sumalang agad kasi binantayan ko muna yung backpack ni Marlon, mahirap na kasi baka mawala. pagdating ni Abet, naka-goli na rin ako sa wakas, habang siya naman ang tumingin sa gamit ni Marlon. di naman nagtagal at natapos na rin sina Marlon at Donnie sa kani-kanilang goli, kaya naka-salang na rin si Abet. sinigurado kong kalkalin ang buong katawan ko sa shower dahil sobrang lagkit ko na nung mga oras na yun. ang sarap talagang maligo – lalo na kapag malakas ang daloy ng tubig. matapos maligo ay bumalik uli kami sa puwesto namin para mag-ayos ng mga gamit at hintayin pa yung iba naming kasama – dito ko nakawilihan ang maliit na salamin ni Abet na siyang ginamit ko habang nagsusuklay ako ng buhok. matapos ay sumabay na ako kay Jhen papunta sa sasakyan, pero nagkamali ‘ata ako ng intindi kasi iniakyat ni King yung sasakyan sa may tulay kaya pumanhik din kami ulit sa pinanggalingan namin. pagsakay sa sasakyan, nagsibalik na kami sa hotel upang ligpitin at kunin ang aming mga gamit dahil mamimili pa kami ng mga pasalubong. just as i expected, tumawag itong si mayor pagdating ko sa kwarto – at nang mag-meeting kami sa conference room ay dinig na dinig ni Thina ang pagsisigawan namin ni mayor. Thina, pasensiya na, kasi inungkat na naman ni mayor ang inulam kong pusit noong nakaraan kaya umaalingawngaw ang utot ko sa banyo nung mga sandaling yun.

matapos lumabas ng hotel, dumaan kami sa Calea para pick-up-in ang mga inorder naming cakes. medyo mabagal ang naging proseso ng mga staff sa assembly line, not to mention may iba pang customers na sumingit / pinasingit, pero naihabol din naman ang dapat ihabol. afterwards, dumiretso na kami sa Bong Bong’s para bumili ng mga pasalubong. siyempre hindi ko kinalimutan ang bilin ni Nanay na Pinasugbo at Piaya, sabay hablot ng Butterscotch at Caramel Tarts. nauna na kaming sumibat papuntang airport kina Abet, tutal ay kumpleto na kami sa sasakyan – ngunit nagkaroon pa ng tense moments dahil nawawala pala ang iPhone ni Jhen pagsakay niya ng sasakyan. sinubukan nilang i-miss call, pero parang wala kaming naririnig sa sasakyan. tinawagan nila si Donnie at baka sakaling nalaglag lang sa may kinalagyan ng sasakyan namin kanina yung telepono. matapos ang paghahanap, nakita ni Jhen sa may ilalim ng upuan ang kanyang iPhone, kaya medyo nakahinga na siya nang maluwag nung mga sandaling yun.

pagdating namin sa airport, nag-check-in na kami kaagad at dumirestso sa waiting area para magsikain at mag-picture-picture kasi made-delay pala ang flight namin. ayun, parang nasa Masskara Parade pa rin kami kasi mga PASAWAY na naman kami habang nasa waiting area. mistulang ward sa mental hospital yung inokupa naming espasyo kasi ang kukulit namin, mabuti at hindi kami binato ng tear gas ng mga gwardiya. medyo nagkaroon ng kaunting “dampener” sa aming euphoric state dahil sa isang kontrobersiya ukol sa isang imahe sa tour banner, pero ganunpaman, hindi ito sapat upang magapi ang kaligayahan ng grupo namin noong mga sandaling iyon. pagsakay namin sa eroplano, naisip ko na babalik na naman ako sa realidad na may pasok na naman ako kinabukasan at maghapong nasa harap ng monitor at keyboard ng PC sa opisina. ganun talaga siguro, wala tayong magagawa. pero ang importante, naging masaya ang nakaraang apat na araw. kung may video nga lang ang bawat tour na sinamahan ko, malamang ipe-play ko sila lahat sa PC ko para hindi ako mabagot sa pagtatrabaho.

anyway, mamaya-maya lang ay nasa Manila na ulit kami. matapos kunin ang mga naka-check-in na mga bagahe sa conveyor, nagpasalamat kaming lahat kay King Louie (at sa R.A.C.E.) at sa isa’t isa para sa isang hindi malilimutang bakasyon. mga pagod man, masasaya naman kaming lahat dahil sa experience na ito. unti-unting naubos ang mga tao dahil sa kani-kanilang pag-uwi at pagpapaalam, pero bakas ang saya sa mga mukha nila, no doubt. nakisabay na lang kami nina Cher, Tin, Sheldon at Jhen kina Abet nang sunduin siya ng kanyang Ate at Bayaw. bumaba ako sa may Bustillos malapit kina Abet, at matapos magpasalamat sa kanya, sa kanyang Ate at Bayaw, sinabihan ko sila ng: “Ingat po!” paglingon ko ay nauntog ako sa kisame ng sasakyan nila bago ako bumaba – as in “TUGUG!!!”, kaya napatawa ko pa sila bago sila matulog – i guess i’m really a natural comic, di ba? hindi nagtagal at naka-sakay na ako ng taxi pauwi. nag-text ako kay Nanay na pauwi na ako at dala ko ang pasalubong ko sa kanya. pagdating ko ng bahay, ibinaba ko ang mga gamit ko at niligpit ang mga dapat ligpitin. matapos kong i-text ang mga ka-tropa para magpasalamat at mag-goodnight, ay natulog na rin ako.

muli, salamat sa inyong lahat for a wonderful vacation. masaya ako at nakasama ko kayo. =o)